OMAhara tot Alexandra

14 december, fietsen van OMAhara tot Cromwell.
We stonden vanmorgen om 6 uur op want we moesten ver fietsen voor dezelfde camping. Om 8 uur zaten we op de fiets en begon het trappen tegen de wind in. We gingen wel door een mooie vallei, maar door de wind was het weinig genieten, het was ook nog vals plat. In Omahara begonnen we op 430 m. hoogte en al klimmend tegen de wind in omhoog. Tot we bij de Lindas pass waren, die is op 965 hoogte is, daar hebben we 2.45 uur over gedaan en dat over 32,5 km. Maar goed, nu konden we gaan dalen. Maar er was nog zoveel tegenwind, dat ik het gevoel had dat mijn helm afwaaide. Gelukkig kregen we daarna steeds vaker de wind mee.
Voor de pas kwamen we erachter dat de batterij van het fototoestel leeg was, heel jammer wat er zouden mooie plaatjes geschoten zijn. Gelukkig kan Kees allerlei apparatuur opladen op zijn fiets. Het was prachtig in de valleien waar we door fietsten, geen huis te zien, ook geen schapen, alleen maar hoge bergen die allemaal begroeid zijn met dezelfde grassoort.
Onderweg was er niets te krijgen dus we deden het met water, een muesli reep, banaan. Na 50 km een stop voor brood, boeljon en sap. Maar eerst hebben we een poosje gestrekt in het gras gelegen om uit te rusten.,
Na 65 km moeten we nog 2 km klimmen , steeds 5%. Dit gaat redelijk we hoeven maar 110 meter omhoog. Daarna is het bijna alleen maar dalen en de wind in de rug. Heerlijk, we zoeven langs de weg van Nieuw Zeeland met een gangetje van 20-30 km. De hoogste snelheid op de fietscomputer die ik tot nu heb gezien is 55 km. En dat zonder EPO of andere doping!!! In Tarras waar we wilden overnachten is de B&B en het motel dicht. Daar toen een poosje gezeten in een restaurant met een sapje en een heerlijk stukje quiche en een muffin voor we verder gaan.
Daarna nog 30 km tot we in Cromwell zijn, dit gaat lekker snel door het dalen en doordat we wind mee hebben. Het lijkt een beetje op de zegen van St. Patrick, zo voelt de wind in de rug
De laatste 20 km fietsen we langs de Clutha, een brede rivier. De eerste wijngaarden komen in zicht. Na 5 uur zijn we op de camping, ruim 110 km verder in bijna 6 uur gefietst.
Tentje neerzetten, even boodschappen doen, glaasje wijn met een zak chips en dan gezellig koken in de keuken. Onderwijl gezellig keuvelen met andere Nederlanders die met een camper rondtrekken.
Straks douchen en dan heerlijk slapen.

Zaterdag 15 december. Fietsen van Cromwell naar Alexandra
Rond half 8 werden we wakker omdat de zon op de tent scheen, heel rustig aangedaan en om half 11 nog even koffie halen bij de juicy fabric en daarna op de pedalen.
Al fietsen we weinig vandaag, het is een prachtige route langs de Clutha die rechts van ons is. Links zijn de bergen die een paar weken geleden nog helemaal lila geweest moeten zijn van de bloeiende tijm, helaas uitgebloeid.
We komen langs het monument van de goudzoekers Reilly en Heartly, die vonden hier in 1862 in 2 maanden tijd maar liefst 39,5 kg goud
In Clyde drinken we koffie met wat lekkers, ja dat kunnen ze hier welo. Alleen het brood is maar zozo. Daar start de Otaga central rail trail. de route van 150 km lang gaat over de oude spoorweg. we denken er even over om dit te gaan fietsen, maar dat kost gaat 4-7 dagen extra tijd kosten. Wel aantrekkelijk, maar we doen het niet. Het fietsen over gravel gaat moeizaam en het is weer een warme dag.
In Alexandra zoeken we de camping, daar kopen we voor 30 dagen internet, wat ons toch heel gemakkelijk lijkt voor een whats app met de kinders. Het kan alleen op plekken met een verbinding met de internet access company.
Op de camping doen we de was, die snel droogt aan een waslijn. Ook al zo gemakkelijk.
Na de boodschappen even met de voetjes in de Manuherikia rivier, maar het water is fris.
Het is een lekkere rustdag, goed voor onze billen.

Voor Willem en Kees van de volleybal: wees gerust, Kees kijkt regelmatig achterom en ook stopt hij om te wachten. Ook ik fiets regelmatig voorop.
Het linkse verkeer gaat steeds beter, bij oversteken kijken we samen. Alleen rotondes en kruisingen zijn nog wel eens lastig voor ons. Zal wel wennen.
Op verzoek van Henk van Bentum voegen we een foto bij van ons tentje en de mooie stoeltjes, die echt heel fijn zijn. Ze wegen 880 gram per stuk.