24 en 25 december. kerst in Nieuw Zeeland

Maandag 24 december, Stewart Island, Invercargill en Tuatapere.

Gisteravond na het eten van de blue cod, die ook heerlijk smaakte toen hij of zij in de pan was gebakken zijn we nog naar de rots gelopen om een zonsondergang te zien. De Golden Bay heeft niet voor niets die naam gekregen, maar er hing een flinke wolk. Toch kleurde de hemel oranjerood.
Daarna lekker geslapen en maandagochtend na het ontbijt hebben we eerst het museum bekeken. Het laat vooral de eerste Europese bewoners van het land zien en hoe zij leefden. Daarna een lekkere cappuccino op het terras van het enige hotel wat het eiland rijk is. Om te overnachten worden hier veel cabins op campings gebruikt, ook zijn er veel motels en bed and breakfast. Dit zijn allemaal plaatsen waar jezelf voor je eten en drinken kunt/ moet zorgen.
We gaan nog een lekkere wandeling maken,eerst klauteren we een poosje over rotsen of we bij het begin van een wandeling kunnen komen, maar helaas we moeten terug want er is teveel water. De wandeling gaat langs de kust door het regenwoud, al lopend zien we regelmatig de mooie blauw, groene zee en af en toe baaitjes waar gezwommen kan worden. Het weer is prachtig vandaag, een strak blauwe lucht en heerlijk warm. We zien de Tui en de Kaka nog vliegen, vooral de laatste is een mooie vogel. Bruin verenkleed met een rode borst, kromme snavel.
We eten ons brood onder een boom op de camping en dan ruimen we de tent leeg en pakken verder in. Om half vier vertrekt de boot weer naar het vaste land, de zee is heerli rustig en we kunnen buiten blijven zitten.
Als we in Bluff aankomen staat de bus die we besteld hadden te wachten, maar er moeten veel meer mensen mee. In de trailer is genoeg ruimte voor de bagage, maar niet voor onze fietsen. We hadden de bus besteld om op tijd in Invercargill te kunnen zijn om nog boodschappen te doen, bij ons zijn de winkels immers allemaal om vijf uur dicht op 24 december. Maar hier gaan ze vrolijk tot acht uur door. De buschauffeur brengt eerst ons naar de stad, de fietsen en andere bagage brengt hij ons achterna. Achteraf hadden we prima kunnen fietsen, weinig wind en tijd genoeg. Maar ja, als je alles van te voren weet.
Wij doen boodschappen en gaan eten bij een Indiër, heerlijk en om half acht komen de fietsen eraan met alle bagage. Het was wel eng om alles zo achter te laten.
Nog een paar kilometer fietsen en dan zijn we op de camping.
Onderweg hebben we een Anglicaanse kerk gezien waar om elf uur een kerstnachtdienst is, wij zijn de eerste bezoekers. We worden zelfs welkom geheten.
Tijdens de dienst zingen we allerlei bekends en nog een lied over kerst in Nieuw Zeeland, waar dan geen kou en sneeuw is.
Als we terug fietsen is de maan helder en zijn er sterren aan de hemel. We liggen altijd in bed om dat te kunne zien. Ook de maan is aan het wassen, hier draait de maan linksom, bij ons altijd rechtsom. Om 1 uur liggen we in bed.

Eerste kerstdag 25 december
Om half acht zijn we wakker omdat de zon op de tent schijnt, maar gelijk de Ipad gepakt om met alle kids te kunnen face timen. Ze zijn deze avond allemaal bij Nienke en Reijer, we spreken ze uitgebreid en van Timo krijgen we een kus.
Daarna ontbijt in de zon bij de keuken, terwijl we praten met een van oorsprong Nederlandse mevrouw. Ze woont hier al bijan 40 jaar, maar spreekt nog heel goed Nederlands, waar ze zelf verbaasd over is. We krijgen allerlei leuke en leerzame tips wat het tot een erg gezellig kerstontbijt maakt.
Om tien uur zitten we met koffie bij de tent om naar de kerstnachtdienst in Nieuwegein te gaan luisteren. Ons koor zingt in deze dienst en het voelt goed om alles mee te maken en te horen wat we samen met de andere SiSo-ers hebben ingestudeerd. SiSo staat voor Singing Source het klinkt goed en zuiver. Af en toe valt er een stukje weg, maar wat wil je ook op deze afstand, heul mooi om mit te moakn, zoals mijn moeder zou zeggen.
Om 12 uur zitten we op de fiets, we zien wel waar we uitkomen vandaag. Het eerste stuk tot Riverton hebben we tegenwind, daar gaan we lunchen bij de brug in de wind.
Dan wordt de weg heuvelachtig, we zien aan de ene kant de zee, aan de andere kant af en toe witte toppen. Wonder boven wonder krijgen we de wind in de rug en gaat het heerlijk. We besluiten toch om tot Tuatapere te fietsen, 85 km verderop. Onderweg, in Orepuki willen we iets drinken, maar het cafe is dicht, iets verderop denken we dat het toch een cafe is. We vragen om een ginger beer, maar krijgen een stoel en een pilsje. Zomaar. Ze laten ons paua schelpen en zee- egels zien, die voor vanavond op het menu staan. Er wordt verteld dat het vaak koud en nat is met Kerst in dit gebied en dat het Noordereiland zonnig is. Nu is het andersom, hier zon en warm: 27 gr en daar regenachtig.
Nu nog 25 km en de meeste klimmen hebben we gehad, aan de bomen te zien kan het hier heel hard waaien. In Tuatapere is de eerste camping bij een motel, weinig gras en er is niemand bij de receptie, daarom de tweede proberen. Hier komt geen water uit de kraan, geen mens te bekennen en een smerig toilet. Dan de laatste maar en het blijkt maar weer, 3keer is scheepsrecht. We vallen met onze neus in de Christmas BBQ, alles wordt net op tafel gezet. Werkelijk verrukkelijk, we hadden ons ingesteld op rijst met chilibonen uit blik, maar dit overtreft alles. Er zijn salades, allerlei soorten vlees waaronder de worstjes waar deze plaats bekend om is. Als toet is er paplova met een vers fruitsalade. Het samen eten is ook gezellig, er zijn Duitsers, 2 Canadezen en een paar mensen uit Thailand. Er worden allerlei reisverhalen uitgewisseld.
Na het kerstdiner zetten we de tent op, nemen een douche en rollen ons bed in. Heerlijk, we hebben ruim 80 km gefietst. We zijn weer de enige tentkampeerders hier.