Invercargill en Stewart Island

Donderdag 20 december Curio bay

De zon schijnt op de tent als we wakker worden, heerlijk. Rustig ontbijten, bakkie doen en dan opeens is er roering, er zwemmen Hector dolfijnen in de baai. Af en toe steekt een koppie boven het water uit. Deze dolfijnen zijn de kleinste dolfijnen die er zijn. We zien er vijf, er zijn een aantal mensen in zee en Kees gaat het ook proberen, fototoestel mee. Mij te koud en ik zie ze ook vanaf de kant.
Daarna gaan we naar de andere baai, waar ongeveer 20 yellow eyed pinguïns leven, waarvan sommige met jongen. We zien er zowaar een paar lopen, het zijn kleine beestjes, ongeveer 50-60 cm groot met geel rondom de ogen. Prachtige beestjes, we zien er eentje vlak langs ons komen.
Curio Bay heeft op geologisch gebied nog wat anders te bieden, nl. een soort van Jurassic Park, 170 miljoen jaar oud. Als het eb is kun je de meterslange bomen zien, die nu versteend zijn. Ook de boomknoesten zijn nog waar te nemen. Het heet het Curio Bay Petrified Forest. Ik weet de betekenis niet van petrified..
De hele dag zijn we een beetje in de weer om al het moois te bewonderen,ondertussen gaat de was in de machine. In een andere baai zijn er golven die hoog opspatten, ook bij eb en ondertussen genieten we van het heerlijke weer. We eten redelijk op tijd om bij het invallen van de avond weer naar de pinguïns te kijken. Weer zien we een aantal langs komen waggelen, als ze uit zee komen maken ze eerst hun toilet en dat kan best lang duren. Nu zit er iemand bij van de natuurbescherming oid, we mogen nu niet de baai inlopenen er zijn veel meer mensen met grote telelenzen.
Het is bijna donker als we weer bij de tent zijn, dus tandenpoetsen en naar bed.

Vrijdag 21 december. Curio Bay naar Invercargill. 76 km in 5,20 uur.
We worden wakker omdat de regen zachtjes op ons tentdoek tikt om 6 uur. Het blijft regenen en we gaan eruit en inpakken. Heerlijk om nu bij de overkapping te staan, waar gelijk alles droog neergezet kan worden en waar we gemakkelijk kunnen ontbijten met een warm eitje erbij.
Om half 10 op de fiets, een Frans stel waarschuwt ons voor de gravel op de komende route. Gelukkig regent het en daardoor zijn de dikke keien wat ingeklonken en is het beter te fietsen. Het is 13 km gravel, op en neer in de regen. Onderwijl in een hokje een bakkie en dan weer verder.
Er is weinig leuks verder over deze dag te vertellen, we hadden naar Slope point kunnen fietsen, weer klimmen en terug dalen. Niet gedaan, maar Slope point ligt 4503 km van de Zuidpool. In de buurt van Invercargill zijn grote veehouderijen, de koeien lopen in een lang pad om gemolken te worden. Af en toe komen we landbouwgrond tegen, zoals een perceel suikerbieten.
Rond 14 uur is het droog en de laatste uren fietsen we weer in de zon, heerlijk maar met tegenwind.
We zijn vandaag lekker droog gebleven dankzij de nieuwe Gore jackjes en onze waterdichte SOKKEN!! Geen koude, maar droge voeten in natte schoenen, een super uitvinding.
Om half zes zijn we op de camping. Morgen nog ruim 30 km fietsen en dan gaan we met de boot naar Stewart Island, waarschijnlijk tot 24 december. Mogelijk weer geen bereik en internet verkeer mogelijk, we gaan het meemaken.Zaterdag 22 december Invergargill - Stewart Island. 35 km. Gefietst

Om half zeven worden we wakker en om 8 uur zitten we op de fiets, ons record verbroken. Om 9.30 uur zijn we in Bluff en kunnen dan om 11 uur met de boot mee, meteen een retour ticket gekocht voor 24 december. We fietsen naar Stirling point, waar wegwijzers staan, Londen is hier 18958km vandaan. Dan ff een cappuccino, die hier overal voortreffelijk smaakt.
De boottocht naar het eiland duurt precies een uur, de golven gaan hoog en het lijkt niet op een tochtje met de boot naar de Waddeneilanden. Onderweg vliegt er een albatros langs.
De fietsen zijn gelukkig stevig vastgebonden op de boot, onder een zeil.
De camping is bij de backpackers in het dorp en we kunnen gebruik maken van de keuken en douches. De sandflies zijn hier behoorlijk aanwezig, ze prikken gemeen en veroorzaken rode, jeukende bultjes. Smeren en je bedekken met kleding helpt, net als bij onze Nederlandse muggen.
's Middags fietsen we naar Ackers Point lighthouse waar blauwe pinguïns zitten, maar ze waren niet op dat moment niet aanwezig.. De vogelgeluiden zijn hier weer heel anders dan op het Zuidereiland. We zien de kereru en oyster catchers. De eerste is groter dan een duif met een mooi verenkleed van groen tot lila/paars. De oestervanger is zwart met een prachtige rode lange snavel.
Er wonen bijna 400 bewoners permanent, zij leven voornamelijk van de visserij en het toerisme.
In de supermarkt is te zien dat het bijna kerst is, de medewerkers hebben een mutsje op. Voor de rest merken we er bar weinig van. In Bluff waren een aantal lantaarnpalen versierd met kerstmannen en kerstbomen, dat is alles.
Wij wensen jullie allemaal alvast hele goede Kerstdagen toe.

Zondag 23 december. Dag op Stewart Island
Stewart Island heeft 2 Maori namen: Rakiura "land van de brandende hemel" , dit slaat op de prachtige zonsondergangen en op aurora australis. Dit slaat op het zuiderlicht wat in de koude maanden is te zien. De andere naam is: Punga o Te Wka a Maui = dit heeft betrekking op de mythologie van de Maori.
Lekker geen gehaast vanmorgen en wat later wakker dan anders. Rond 11 uur gaan we op de fiets om daarna een wandeling te kunnen maken.
We moeten er een paar km voor fietsen met forse klimmen,, maar lopen dan 2 uur door een prachtig regenwoud, wat vooral bij het dalen soms erg modderig is. De uitzichten zijn mooi, met prachtige witte stranden. Het is te koud om te zwemmen, maar vanwege de sandflies niet aan te raden. De route was het begin van de Rakaia track, die in een aantal dagen gelopen kan worden
Als we bij de fiets terug komen wil father Christmas net weg rijden op zijn brommertje, die hij zijn rendier noemt. Het gewei hangt over het stuur, ook hij wenst ons safe travels. Een wens die we al vaak gehoord hebben.
Dat we hier op de fiets zijn, daar worden we aan herkend. Het komt waarschijnlijk weinig voor, we horen regelmatig of het onze fietsen zijn.
Na de wandeling drinken we biertje in het dorp, ze hebben hier lekker gemberbier.
Vanavond eten we blue cod, de vis die vooral hier gevangen wordt. De BBQ is vuil volgens Kees, dus de vis gaat in de pan. Daarbij een heerlijk vers gebakken brood, wat in de plaatselijke supermarkt wordt gebakken.
Het brood is over het algemeen redelijk, maar bakkers zijn er bijna niet, alles is in de supermarkt te koop.
De laatste dagen zijn we niet bereikbaar per telefoon en internet is niet goed verkrijgbaar. Gisteren 100mb gekocht, dit was zo weer op. Dus vandaar de verhalen in 1 keer.