De Coromandel

5 februari, dinsdag. Taurangi naar Waihi beach.

De foto's meesturen lukt nog steeds niet, we zijn inmiddels VIP, hebben hiervoor betaald, maar tot nu toe zonder resultaat. We hebben een mail gestuurd, wie weet helpt dat. Maar wees gerust: jullie houden ze te goed.
Gisteravond tijdens het koken begon het toch te regenen, plensbuien. Lekker ons eten opgegeten, kopje thee/koffie gedronken en toen het een beetje droog was naar de tent proberen te lopen. Maar het hele veld was een meertje geworden en donker dat het was. Terug naar de keuken en weer een bui afgewacht.
Zonder schoenen en met gepoetste tanden een nieuwe poging ondernomen. Het tentje stond iets hoger en dat was ons geluk. Alles was nog redelijk droog, Kees liep de haringen nog even na want het regende niet alleen, ook een harde wind.
De boel in de tent zoveel mogelijk geordend en maar in bed gegaan en na nog een harde bui zijn we in slaap gevallen en om 7 uur opgestaan. De tent was redelijk droog gebleven, maar er waren wel natte spullen, wat in de wasmachine kon, gewassen. Een droger is dan erg fijn en het leed was weer geleden. Onze buurtent had de storm niet overleefd, die lag plat. Er waren meerder mensen die aan ons vroegen hoe we het gehad hadden vannacht, toch wel attent.
De dode potvis zou vandaag opgeruimd worden, toen we weggingen stond er een kraan op het strand. De Maori zijn bij het bergen? behulpzaam.
Vanwege al dit gedoe gingen we laat weg, het had al weer geregend. Maar onderweg hebben we het droog gehad. Weer een drukke weg, veel lange vrachtwagens die langs je razen en dat geluid is vervelend en ben je gauw zat.
Onderweg weinig spectaculairs, alleen dat er veel klimwerk was, maar gelukkig daarna weer dalen. Na 79 km is dat genoeg, we staan nu weer aan zee. Wilden gaan kamperen, maar toen we een plekje gingen uitzoeken, weer hoosbuien. Dus vannacht geen tent, maar weer eens een echt bed. Morgen zal het weer beter worden.