Van Greymouth naar Westport

Zaterdag 12 januari, van Greymouth naar Punakaiki

De maan hebben we niet gezien, maar er volgde wel een mooie dag, om half acht eruit en de zon schijnt bijna op de tent, want die moet droog geblazen worden van de dauw.
Eerst even Greymouth in, want ik moet nieuwe fietshandschoenen, de vingers die het meest in de zon komen hebben last van zonneallergie. Rode, jeukende plekken, handschoenen aan en factor 30 smeren hielp. De korstjes zijn nu weg, maar de hele dag zon en dan zonder handschoenen kan nog niet.
De eerste 10 km is niet bijzonder, maar daarna: een prachtige weg vlak langs de kust. De rotswand is steil en de golven zijn hoog, er liggen aardig wat eilandjes voor de kust waar de golven tegenaan beuken. Prachtig. De kustweg nemen is behoorlijk klimmen en dalen. We hoeven niet veel te fietsen vandaag, ruim 45 km tot de Pancake rocks, maar het is vermoeiend.
Een km verderop zetten we de tent bij de Beach camping. Weer een mooie plek.
Daarna 1 km terug om naar de pancake rocks . "Stenen pannenkoeken"te kijken. 30 miljoen jaar geleden is dit gevormd, over elkaar geschoven afzetting met kalk en kleimineralen die zijn blootgesteld aan golven, wind en regen. Bij vloed razen de golven door de gangen en grotten, sommige hebben een uitlaatklep ( een blowhole) waar het schuim als bij een geiser omhoog spat. Een aangelegd pad leidt ons langs al het mooie van de natuur.
Een echte winkel hebben ze hier niet, wel is er brood, bananen en sap te koop. Noodgedwongen zijn we om uit eten te gaan bij het restaurant naast de camping.
Kees gaat voor het donker wordt, nog even naar de rotsen, maar de zonsondergang is niet zo mooi als gisteravond.
50 km gefietst in 3.10 uur.
We hadden een bakje kersen gekocht die lekker smaakten en op het strand waar we ons brood op aten, hebben we geoefend wie de pitten het verste weg kan spugen. Kees overtreft mij met grote overmacht, hij komt een keer zo ver als ik.

Zondag 13 januari, Punakaiki naar Westport. 50 km in 3.20
Het was benauwd vannacht en tegen de ochtend miezerde het af en toe. Maar het werd droog en de eerste 20 km hebben we droog kunnen fietsen. Door al het vocht konden we de kust niet mooi zien. Gelukkig hadden we gisteren zon en hebben we er van kunnen genieten.
Maar... toen begon het te regenen, steeds harder en een beetje onweer erbij.
Waar we wilden lunchen was het restaurant opgeheven. 5 km verderop was een pizzeria waar ze heerlijke pizza's maakten. Daar een beetje opgedroogd, maar we moesten nog 15 km verder voor het eerste motel, want bij de pizzeria waren de kamers al vol. En in dat motel zaten we, er was een heerlijke warme douche ( wat kun je dat waarderen), een kacheltje en gewoon droog en warm zitten. Heerlijk.
Van de motel mevrouw kregen we een kom soep, wat op erwtensoep leek, pea and pork soup. Lekker en de was kon er gedaan worden, alles is weer droog.
Het water stond vandaag in onze schoenen, de waterdichte sokken konden deze regen niet aan. Morgen hopen we op beter weer.