Van Wanaka naar Makarora
Blijf op de hoogte en volg riet en kees in nieuw zeeland
04 Januari 2013 | Nieuw Zeeland, Makarora
3 januari. Wanaka naar Makarora
Gistermorgen bij de koffie hoorden we het melodietje van: Zachtjes tikt de regen tegen het zolderraam. Was wel van toepassing met het weervan de afgelopen dagen.
Inmiddels is de was weer droog en de schoenen kunnen drogen in het drooghok, net zoiets als waar de skischoenen in gedroogd worden. Prima plek. We versturen de verhalen in de droge, warme keuken en gaan daarna een plekje zoeken om te eten, wat hier prima lukt. Kees eet vanavond een Fred Flinstone steak, het lijkt er ook echt op. Een groot bot met lekker veel rundvlees eraan. Als we uit het restaurant komen is het noodweer, de bomen zwiepen heen en weer. Snel op de fiets naar de camping, nog even opdrogen in de keuken.
Om 10 uur liggen we in bed, het wordt een koude nacht, een graad of zes. Gelukkig hebben we ons donsje.
'S Nachts worden we wakker doordat er mensen van de camping gestuurd worden en we krijgen nog buren. Het wordt 's nachts droog omdat het gedruppel op houdt.
Als we opstaan schijnt de zon, alles kan drogen, we kunnen zelfs de tent bijna droog meenemen. Maar het allermooiste wat we zien is de sneeuw op de bergen, de sneeuwhoogte was 1200 meter.
Na de koffie om tien uur, rijden we Wanaka uit, op naar de West kust.
Het is een prachtige route, de zon schijnt en de sneeuw zien we op alle bergtoppen. We fietsen de eerste 25 km langs het Lake Hawea, we hebben behoorlijk tegenwind wat het tot een pittige dag maakt.
Bij de koffie lezen we in de krant dat er in deze regio overal noodweer is geweest. Bij de Rakaia Gorge, waar we de eerste dag kampeerden waren er windsnelheden tot 220 km per uur. De rivier was vol en er werd afgeraden om de Gorge in te rijden.
Over een kleine week moeten we een brug over bij Hari Hari, een deel van die brug is weggeslagen en het duurt zeker een week voordat er weer verkeer over kan.
Maar eerst vandaag.
Bij de Neck, een stukje klimmen en dan afdalend komen we weer bij het Lake Wanaka. De weg volgen we pal langs het meer, alle kreken zijn gevuld met regenwater. Aan het eind gaat het meer langzamerhand over in een rivier.
We doen lang over deze route, we fietsen ruim 62 km in 4.20 uur
Om vijf uur zijn we op de camping in de vallei, tegenover het restaurant kunnen we zo met het vliegtuig mee, om de omgeving te verkennen.
Het is een prachtig plekje met een mooie keuken waarin de houtkachel al brandt, worden we lekker rozig van en met het glaasje wijn wil dat prima lukken.
Vandaag was er beduidend minder verkeer op de weg, zou het komen doordat de weg bij Hari Hari afgesloten is?
Gistermorgen bij de koffie hoorden we het melodietje van: Zachtjes tikt de regen tegen het zolderraam. Was wel van toepassing met het weervan de afgelopen dagen.
Inmiddels is de was weer droog en de schoenen kunnen drogen in het drooghok, net zoiets als waar de skischoenen in gedroogd worden. Prima plek. We versturen de verhalen in de droge, warme keuken en gaan daarna een plekje zoeken om te eten, wat hier prima lukt. Kees eet vanavond een Fred Flinstone steak, het lijkt er ook echt op. Een groot bot met lekker veel rundvlees eraan. Als we uit het restaurant komen is het noodweer, de bomen zwiepen heen en weer. Snel op de fiets naar de camping, nog even opdrogen in de keuken.
Om 10 uur liggen we in bed, het wordt een koude nacht, een graad of zes. Gelukkig hebben we ons donsje.
'S Nachts worden we wakker doordat er mensen van de camping gestuurd worden en we krijgen nog buren. Het wordt 's nachts droog omdat het gedruppel op houdt.
Als we opstaan schijnt de zon, alles kan drogen, we kunnen zelfs de tent bijna droog meenemen. Maar het allermooiste wat we zien is de sneeuw op de bergen, de sneeuwhoogte was 1200 meter.
Na de koffie om tien uur, rijden we Wanaka uit, op naar de West kust.
Het is een prachtige route, de zon schijnt en de sneeuw zien we op alle bergtoppen. We fietsen de eerste 25 km langs het Lake Hawea, we hebben behoorlijk tegenwind wat het tot een pittige dag maakt.
Bij de koffie lezen we in de krant dat er in deze regio overal noodweer is geweest. Bij de Rakaia Gorge, waar we de eerste dag kampeerden waren er windsnelheden tot 220 km per uur. De rivier was vol en er werd afgeraden om de Gorge in te rijden.
Over een kleine week moeten we een brug over bij Hari Hari, een deel van die brug is weggeslagen en het duurt zeker een week voordat er weer verkeer over kan.
Maar eerst vandaag.
Bij de Neck, een stukje klimmen en dan afdalend komen we weer bij het Lake Wanaka. De weg volgen we pal langs het meer, alle kreken zijn gevuld met regenwater. Aan het eind gaat het meer langzamerhand over in een rivier.
We doen lang over deze route, we fietsen ruim 62 km in 4.20 uur
Om vijf uur zijn we op de camping in de vallei, tegenover het restaurant kunnen we zo met het vliegtuig mee, om de omgeving te verkennen.
Het is een prachtig plekje met een mooie keuken waarin de houtkachel al brandt, worden we lekker rozig van en met het glaasje wijn wil dat prima lukken.
Vandaag was er beduidend minder verkeer op de weg, zou het komen doordat de weg bij Hari Hari afgesloten is?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
