Kaikoura en naar het noordereiland

24 Januari. Dag in Kaikoura

Een beetje miezerregen als we wakker worden, het blijft een grijze dag. Na het ontbijt lopen we naar de winkelstraat en bespreken de kapper. Bij ons allebei moet er wat af, we kunnen om 18.15 uur terecht. We willen wandelen rond het schiereiland van Kaikoura, maar vanwege de regen en daardoor het slechte zicht op de bergen doen we dat niet. Het moet een prachtige wandeling zijn.
Het stadje ligt prachtig aan het donkergroene meer en heel dichtbij heb je bergen boven 2800 meter. De diepte van de zee waar de walvissen zwemmen is snel op 1000 m diepte. Dit hebben deze beesten nodig om te leven en het maakt dat je zo dichtbij de beesten kunt bewonderen.
We fietsen naar het Fyffe huis, wat als fundering walvisbotten heeft. Hier was het walvisstation gevestigd tot 1920, de gedode beesten werden hier aan land gebracht en verwerkt.
Later op de dag is het droog, maar het blijft koud. Een beetje lezen en voorbereiden op het Noordereiland, veel meer hebben we niet gedaan en de dag vloog om.
Onze haren zijn weer lekker kort en dat is fijn want het schijnt nog lekker weer te blijven.

25 januari met de trein en de boot naar het Noordereiland

Om kwart over tien met de trein naar Picton, we zitten aan de kant van de kust en herkennen veel van de route die we gefietst hebben. De trein en de weg liggen regelmatig naast elkaar.
De reis duurt ruim twee uur en het is echt een toeristische trip. Het gaat mooi langzaam, zodat alles goed bekeken kan worden.
Daarna op de boot, de fietsen moeten we zelf vast maken en het is bijzonder om door zo'n grote boot naar de voorkant, waar ze moeten staan, te fietsen. De tocht duurt drie uur en gaat door de Charlotte sound, langs allerlei kleine eilandjes. We hebben prachtig zicht op de groene kustlijn met af en toe een strandje. Sommige eilanden hebben bewoners, in Havelock hebben we de mailboot gezien. Die vaart drie keer per week een andere route om langs al die bewoonde eilanden te gaan, om post te bezorgen, levensmiddelen en huishoudelijke artikelen te brengen. De kinderen die in dit gebied wonen, krijgen hun lesmateriaal per boot aangeleverd. Het contact met de school verloopt via internet of de radio.
Na de sound vaart de boot door de 20 km brede Cookstrait tussen beide eilanden en dan komt Wellington in zicht met hoge gebouwen. Het is de hoofdstad van Nieuw Zeeland.
Op de boot is een I-site met een zeer behulpzame man. In Wellington is nl geen camping, wel 30 autominuten verderop in Lower Hutt. Hij raadt ons de jeugdherberg in de stad aan en hij boekt dat gelijk voor ons. Omdat we fietsen en we daardoor het milieu sparen, krijgen we een flinke korting. Dat is toch wel erg aardig, het scheelt dertig dollar per nacht. We krijgen gelijk allerlei info waar we wat en waar kunnen vinden enz.
Voor zondagmorgen is de bus geboekt naar Turangi, daar komen de interessantere plaatsen van dit eiland.
En nu schrijf ik dit op het bed in de jeugdherberg. Vanavond zijn we met de kabeltrein naar het uitzichtpunt van Wellington gegaan, mooi uitzicht over de stad en de Cookstrait. Deze trein is al vanaf 1902 in gebruik. Daarna terug naar de stad via de botanische tuinen. Lekker gegeten in de stad en nu gaan we douchen en slapen. Want morgen gaan we de stad verder ontdekken en het Te Papa museum bezoeken dat we vanuit onze kamer kunnen zien.